۱۹ شهریور ۱۳۸۸

گوشواره

خب ما که اونوقتها نبودیم اما میگن سوراخ کردن گوش نوزاد های دختر همونقدر بدیهی بوده که ختنه کردن نوزادهای پسر! بابای ما اما ایده اش این بوده که سوراخ کردن گوش من و خواهر خانوم غلطه! و می گن می گفته: " مگه بچه هام بَرده اند که گوششون رو سوراخ کنم!"( فکر کنم این چموشی من و خواهر خانوم یه کمش تقصیر اینه) الغرض! بزرگ شدیم و هی هر سال حسرت مدلهای مختلف گوشواره رو آه کشیدیم و هیچ هم جیگر نکردم من که برم گوشام رو سوراخ کنم. تا دریافتیم که گوشواره ی کلیپسی هم هست واسه آدمهای مثل ما! سه ماهه ویر گوشواره گرفتتم و هرجا گشتم پیدا نکردم. این پست رو نوشتم الان تا اعلام کنم که بالاخره پس از سه ماه تلاش، موفق به خریدن دو جفت گوشواره شدم. بله اکنون من دوتا گوشواره ی یاسی خوشگل به گوشهام وصله!من خوشحالم!

۱ نظر:

ناشناس گفت...

يعني الان اون فلسفه بابا تحقق پيدا كرده يا تو براي دل خوت دست به كار شدي؟( لبخند بد جنسي!!!!!)