۳۰ خرداد ۱۳۸۸

سال کبیسه

سال بد
سال باد
سال اشک
سال شک
سال روزهای دراز و استقامتهای کم
سالی که غرور گدایی کرد.
سال پست
سال درد
سال عزا...

.................................
نه! امسال سال من نیست.
نه! امسال سال ما نیست...

۳ نظر:

علی گفت...

ندا !!! خواهرم خواب آخرت آسوده باد

گیرم که در باورتان به خاک نشستم

و ساقه های جوانم از ضربه های تبرتان زخم دار است

با ریشه چه می کنید

گیرم که بر سر این بام بنشسته در کمین پرنده ای

پرواز را علامت ممنوع می زنید

با جوجه های نشسته در آشیانه چه می کنید؟

گیرم که می زنید گیرم که می برید گیرم که می کشید

با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید

ali گفت...

خانه سرخ و کوچه سرخ است و خيابان سرخ است / آري از خون ، پهنه ي برزن و ميدان سرخ است // ده به ده ، پرچم خشم است که بر مي خيزد / مزرعه زرد و چپر سبز و بيابان سرخ است // تا گل خوني فرياد ، در اين باغستان / ساقه از ضربه ي شلاق زمستان ، سرخ است // وحشتي نيست ، از انبوه مسلسل داران / تا در اين دشت ، غرور کينه داران سرخ است // رو سياه است اگر ، اين شب مردم کش بد / تا دم صبح وطن ، سينه ي ياران سرخ است // با تو سرسبزي ، از ايثار سيه پوشان است / اي مسلط ! دستت از خون شهيدان سرخ است // ده به ده پرچم خشم است ، که بر مي خيزد / مزرعه زرد و چپر سبز و بيابان سرخ است // ........

شقایق گفت...

چه انتخابی، علی!
درود به روانت...