تو فرانسه هر روز به اسم یه قدیس یا قدیسه نام گذاری شده، اول به نظرم مسخره اومد
...
الان یه چند وقتیه که گاهی تمام روزم تو حال و هوای یکی میگذره،مثلا از سر صبح بی خود و بی جهت هر شیئی منو یاد اون آدم می ندازه، یا مثلا سر چهار راه یا پشت چراغ قرمز یک مرتبه احساس می کنم یکی شبیه اون آدم رو دیدم .اگر بخت یار باشه و اون آدم نزدیک باشه قطعا یه بهانه ای جور می کنم یه سری بش می زنم؛اما اغلب اونقدرها بخت یار نیست، یا طرف تو یه شهر یا کشور دیگه ست یا مرده یا اساسا دسترسی بهش ناممکنه... خوب! دقیقا هم من یاد این دسته آدما می افتم
.... امروز همش تو حال و هوای امیر گذشت
اون جمله معترضه سر خط اینجا معنی پیدا می کنه: هر وقت این طور می شه اون روزرو تو تقویمم به اسم اون آدم نامگذاری می کنم، پس امروز واسه من، روز 6 شهریور نبود، روز امیر بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر