۹ فروردین ۱۳۹۳

تو از صدای خنده های من بنویس و من از پژواک سکوت توی سرم. اگر حرف نزنم لابد دیوانه می شوم از این سکوت. همهمه مبهم شاید. چه کم می شوی گاهی. من فقط یک بار یک سال یک عمر اینطور تو را کم دارم.

۲ نظر:

Seyed Amin گفت...

بیش از یکساله که ننوشتید.
اسمتونو که تو فید دیدم فک کردم چه زیاده که این اسم به چشمم نخورده.
هر چه میکنید و هرجا هستید سلامت باشید.

شقایق گفت...

یک سال و سه ماه
امیدوارم بتونم بنویسم باز هم.
ممنون از کامنت. خیلی دلگرم کننده بود.