۲۸ آذر ۱۳۸۸

پرچم نیلوفر

زبان تو باید
پرچم نیلوفر باشد
و لب هایت زرورق سپیده دم
که هر چرندی می گویی یا شعر ناب است
یا زمزمه ی آبشار

آنوقت برای همین چار خط مدح بی قافیه
که مثل باد از کنار گوشت خواهد گذشت
من یک خروار کلام ریزو درشت را
غربال کرده ام.

کبریت خیس/ عباس صفاری
پ.ن.بعد باز بگویید تو چرا عاشق این آدمی!

۲ نظر:

ناشناس گفت...

شعرها را در وبلاگ تو دوباره خواندن لطف دیگری دارد.

علی گفت...

حیف که اینجا (اهواز) گیر نمیاد ):