۲۰ آبان ۱۳۸۸

آینه های قدی من!

وقتی آینه قدی ات دو تا پسر تین ایجر باشند و تو هم آدمی که فَشِن را با قاف می نویسد، باید انتظارش را داشته باشی که دم بیرون رفتن روسری ات را که بالایش جان می دهی باغچه خطاب کنند و کفشهات را به کفشهای زن میکی موس مانند کنند و رسمن اعتماد به نفست را به فاک فنا واصل نمایند.

۳ نظر:

ناشناس گفت...

اما من جوجوی شماره 2 رو با همون لباس های صورتی و بنفش خوشگل به خاطر دارم.

شقایق گفت...

واااای که من هلاک نیم ساعت حرف زدن با تو ام ! کجایی آخه؟

ناشناس گفت...

همونی رو نوشتی که من می خواستم بنویسم.
به تو می اندیشم و گپ های شبانه ...