۲۷ مهر ۱۳۸۸

کلیشه

سکوت! علاجش سکوته!
وقتی تو جمعی گیر می کنی که زناش دست و پا می زنن کلیشه های حرف زدن مردونه رو خوب اجرا کنن تا شنیده بشن (که نمی شن)! که همیشه ملغمه ی رقت باری می شه از عشوه و پرخاشگری و سیگار دود کردنهای عصبی!
من جدن به این فمنیسم وطنی بدبینم...

۱ نظر:

ناشناس گفت...

مردهاش هم چند صباحیه یاد گرفتن به روحیات زنانه متوسل بشن تا مگه ازصدقه سری این سیطره ی بی سر وته و ورشکسته، حاشیه را هم به متن ضمیمه کنن. تقریباً این رقابت بی سر وته همه گیر شده. و تو گویا با "علاج"که در پستت آورده ای، تکلیفت را با این ماجرا روشن کرده ای .سکوتی که تو از اون حرف می زنی، تو این شرایط سخت ترین کار عالمه.