تقریبا ده روز دیگه ناژو یک ساله می شه! قرار بود بذارم قالب وبلاگ رو همون روز عوض کنم اما امروز از شدت استیصال و از سر بی حوصلگی نشستم کلی وب گردی کردم که یه قالب خوب پیدا کنم. حاصلش شد این.که خیلی هم دوسش ندارم. اونایی که دست کم شش ماهه با منن می دونن که چند بار قالب عوض کردم. کرم تغییر دکور رو همیشه داشتم، حالم خوب می شه حتی با یه جابه جایی کوچیک! هیچ آدمهایی که نه خونه شون رو عوض می کنن نه دکور خونه شون رو درک نمی کنم. حکایت وبلاگ ها هم همینطوره واسم. خیلی ها رو توی گودر دارم. اما فقط واسه اینکه بدونم آپ شدن. پستها رو اغلب از خود وبلاگ می خونم. انتخاب آدمها از قالب بلاگ واسم مهمه. امروز داشتم فکر می کردم کاش منم دیگه قرار می گرفتم یه جا! تو همین فکرها بودم که یهو به این فکر افتادم که اگه جای کتابخونه ام رو عوض کنم چه اتفاقی می افته...
۶ نظر:
wow
بگم؟بگم؟خونه تو دوزدارم.هی میام اگه راست میگی.تازه شم با یه گل لاله ی نارنجی
اما بازم بگم؟میشه اشیاء خونه تو کوچیک تر کنی؟انگار کلمه ها رو گم می کنم وقتی بزرگ نوشته میشن.اصولا کرم نظر دادن دارم.می دونی که!بوس برای ناژوی بی وفای یکساله
خب تولد و قالب نو و این ها مبارک خانم
خوبه برای شروع تغییر حرکت خوبی بود (چشمک)
اين قالب ندوست داشتني گل و گشاد رو هي زرورق ، پاپيون هم ميزني؟
يه كاريش بكن. ادم سردش ميشه و غريبگيش مياد با اينجا خوب...
گم ميشم غلامرضا!!
اخرش من به چه سازی برقصم؟ برزگ شش و هشت می زنه، تو بیات ترک! :ی
شقایق تو ساز خودتو بزن چیکار داری بقیه چی میگن لقق ....
تو همینی هستی که هستی تمام...
میخوان بخوان نمی خوان هم مجبورن بخوان...
البته تا اونجا که من میدونم پریسا بیشتر با ساسی حال کنه تا بیات ترک ....
یادش بخیر
ارسال یک نظر