۳ آذر ۱۳۸۸

آدمی که منم

من آدم خط و نشان نیستم! آدم موضع گیری! آدم شرط و شروط! آدم حذف کردن نیستم!
آدم حذف شدن اما؟ چرا آدم این یکی هستم!

۷ نظر:

گردونه گفت...

و من نیز. این گونه بهتر است !
می توانی بی سوال و جوابی بگذاری و بگذری...
اما اگر آدم حذف کردن باشی ، می خواهند که همیشه پاسخگو باشی

ناشناس گفت...

همیشه یه جور نیست. اگه تو یه موردی میشه حذف شی و بی فشار تن به حذف میدی چون برات مهم نیست که باشی . در مواردی که برات مهم باشه که باشی و حذف نشی سفت وای میسی که باشی . یه آدمایی می شناسم وقتی از تو بازی پاسور کنار گذاشته می شن خودشو پاره می کنن که باشن اما من برام خیالی نیست که نباشم اما یه بازی هایی هست که من خودمو پاره می کنم که باشم که اونا براشون خیالی نیست حذف شن. اما آدم ممکنه به دلیل افسردگی موقت ممکنه احساس عدم تمایل به همه چی رو پیدا کنه . اینجا چون ماشالله دیگه بزرگ شدی باید حواست باشه که چیزایی که مهمه رو خراب نکنی . مثلا حتما مدرک دانشگاهیتو باید بگیری . به این یکی بی خیال نشو. دمت گرم .

شقایق گفت...

ناشناس جان!
این پست رو بخون!
http://naazhu.blogspot.com/2009/06/blog-post_06.html

شقایق گفت...

پیامت رو گرفتم ناشناس جان! دیدی که مطابق میلت رفتار کردم. مرسی از توجه ات!

یه ناشناس دیگه گفت...

..."آدم حذف شدن اما؟چرا آدم این یکی هستم..."نمیدونم من رو یاد این انداخت...(خش خش برگها زیر قدمهایم میگوید بگذار تا فرو افتی آنگاه راه آزادی را باز خواهی یافت)...هر وقت تصمیم میگیرم بی خیال همه چی .به همه چی پشت پا بزنم این جمله ها از جلوم رژه میرن.....

Xarovan گفت...

آنچه را به دروغ بگویی هستی، میشوی!
به قول امریکایی ها : Fake it, to Make it

Jila گفت...

حذف می کنم، حذف می شوم، حذف ام می کنند..
چه اهمیت دارد؟ این میم که همه جا چسبیده به من، که شناسه ی من است در دستور! این من کی ام؟ حذف..