۲۵ مرداد ۱۳۸۸

برای بعدترها...

من آدم قناعت کردن نیستم. من آدم کاچی بعض هیچی نیستم. من آدم به کم ساختن نیستم. همینطورهاست که وقتی اینقدر سهمم از همه چیز کم می شود (می شود؟ چرا فعل مجهول به کار می برم؟) می زنم می روم به راه خودم، به هزارتوی خودم، و بعد گم می شوم... طوری که پیدایم نمی کنید...

۲ نظر:

علی گفت...

سلام
اگه پیدا شدی اینو بدون قالب جدیدت خیلی خوبه یه حس خوب به آدم میده

شقایق گفت...

مرسی علی جون! اما ارجاعت می دم به کامنتهای پست "قالب جدید"! ببین نظر بقیه رو!:ی