وقت بیدار شدن لحظه ای هست درست بین هوشیاری و باز کردن چشمها یا باز نکردنشان، غمی اگر باشد درست همان لحظه با همه ی نیرو بر من آوار می شود.لحظه ی بی دفاعی کامل ذهنی که منطقش خواب آلودست و همه تن حس است و بس... وقتی حالم خوب نیست از خواب بیشتر از هر کار دیگری می ترسم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر