پای آزار و کم لطفی و بی مهری باشد، حکایت من حکایت پر شدن ظرفیت نیست، حکایت گسستن است از بندهای مهر و حرمت و صبر. این طورهاست که بعد از گسستن از آدمها دیگر رجعتی در کار من نیست. به پر شدن ظرفیت بود زمان کار ساز می شد. به شکوه و ناز و نیاز هم گرهی باز نمی شود از دل من...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر