۱ شهریور ۱۳۸۹

خوابی، اما...

هر جور حساب کنی توی شبهای موسیقی من جای تو همیشه خالی ست...

۲ نظر:

جاسوس اجاره ای گفت...

بعضی آدمها هستن توی موسیقی زندگی دیگران نقش مترونوم رو بازی میکنن. برای شروع وجودشون لازم هست و مفید. کمک می کنن برای آماده و حاضر شدن و زیبا بودن موسیقی. اما شب، وقت اجرا، دیگه اثری ازشون نیست. دیگه نه موسیقی بهشون نیاز داره، نه شب، نه شنونده.
...
دلم از کامنت خودم گرفت.

شقایق گفت...

منم دلم گرفت!