باد ترانه ای می خواند 2

دلم می خواست یه چار دیواری داشتم توی یه ساختمون قدیمی آجر قرمز، طبقه ی بالا که نقلی بود. با یه هال کوچیک که کفِش یه گلیم قرمز داشت، و توش یه کاناپه ی روشن و یه جفت صندلی لهستانی بود و یه میز گرد!
دلم می خواست یه پیرهن چیت گل ریز سرخ داشتم، با یقه ی خشتی و آستین حلقه ای! که بااون صندل مشکی چرمه بپوشم که یه بار فقط یکی ازش دیدم و دیگه نبود لنگه اش.
دلم می خواست یه صبح تا بعد از ظهر با موزیک که رها باشه توی خونه تنهاآشپزی کنم، کیک بپزم و خیال ببافم.
دلم یه عصر و شب می خواست تو این خونه، که یه سفره بندازم رو زمین و توی کاسه بشقابای سرامیک طرح گبه ی میبدی توی این لباس کنار چند نفری که دلتنگشونم شام بخورم و تا صبح یله بگم و بشنوم و زندگی کنم...
دور نیست این شب...

* باد ترانه ای می خواند 1